– Na początku naszej rozmowy wrócę do chwili tuż przed zaprzysiężeniem, do początku Pani pracy w Senacie. Pamiętam Panią pełną obaw, czy uda się podołać nowym obowiązkom i nie zawieźć zaufania wyborców. Jak to wygląda dzisiaj?
– Towarzyszyło mi wtedy wiele obaw, bo zdawałam sobie sprawę z odpowiedzialności, jaką na siebie biorę. Czułam ją wówczas i czuję ją dzisiaj, więc to się nie zmieniło. Wiem już, na czym tak na prawdę polega praca Senatora. Co dzień spotyka mnie coś nowego. Stają przede mną nowe wyzwania ale również nowe możliwości wspierania mojego regionu oraz Polonii.
– Więc jak to wygląda w realnej praktyce?
– Jest to praca wieloaspektowa. Jeden z jej aspektów dotyczy komisji senackich. Mam okazję pracować w dwóch: Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą oraz w Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Z pierwszą związane są wyjazdy do Polonii mieszkającej za naszą zachodnią granicą i Polaków mieszkających na wschodzie. Od niedawna Senat ponownie sprawuje pieczę nad Polonią. Bardzo dużo pracujemy w komisji nad opracowaniem strategii i realnej pomocy w działaniu organizacji zajmujących się promocją oraz wspieraniem Polonii. W drugiej Komisji pracujemy aktualnie nad zmianami w systemie oświaty. Dokonaliśmy zmiany w obowiązku szkolnym. Dzięki temu wracamy do systemu, w którym dziecko 7 będzie rozpoczynało naukę w szkole podstawowej. letnie Moje obowiązki senatorskie to również współpraca z samorządami. Otwierając moje biuro powiedziałam, że „Senat jest tym, co pozostałe władze do szlachetnych działań pobudza” i te słowa przyświecają mi każdego dnia. Każdy wolny dzień staram się wykorzystać na spotkania z samorządowcami z regionu po to, by omawiać problemy i wskazać ewentualne rozwiązanie.
– Na czym oferowana przez Panią pomoc polega?
– Są to na przykład trudne sprawy, które samorządy gminne, powiatowe, czy miejskie złożyły do poszczególnych Ministerstw. Jestem pośrednikiem oraz niezbędnym wsparciem dla moich wyborców w kontaktach z ministrami. Na sprawy samorządów poświęcam dużo czasu. To są sprawy ważne dla mieszkańców i problemy, które trzeba rozwiązywać. Sprawy mieszkańców to kolejny aspekt mojej pracy w Senacie. Spotykam się z nimi codziennie i rozmawiam o ich bolączkach. Staram się być zawsze blisko ludzkich potrzeb. Niejednokrotnie są to bardzo skomplikowane sprawy toczące się latami. Mam ogromną satysfakcje z każdej chodźmy najmniejszej interwencji, która kończy się sukcesem.
– Domyślam się, ze sporo takich spotkań odbyło się przy okazji wejścia w życie Programu 500+…
– Tak, zgadza się. Spotkam się z wieloma rodzinami i często rozmawiamy o tym, w jaki sposób mogą wykorzystać środki przyznane im w ramach rządowego programu Rodzina 500+. Bardzo zaangażowałam się w jego propagowanie i nadal angażuję się we wszystkie działania, które tego programu dotyczą. Staram się spotykać nie tylko z mieszkańcami, ale również nauczycielami i dyrektorami szkół, których przekonuję do konieczności edukowania społeczeństwa w zakresie umiejętnego gospodarowania pieniędzmi w taki sposób, by zaspokajać podstawowe potrzeby rodziny. Mówi się, że po wprowadzeniu Programu 500+ wzrosła sprzedaż samochodów i wyciąga wnioski o rozrzutności rodzin korzystających z tego świadczenia. To błędne myślenie. Staram się tłumaczyć ludziom, że samochód nie jest żadną fanaberią. Dzisiaj często jest narzędziem niezbędnym do zaspokojenia potrzeb rodziny. Przede wszystkim pozytywnie wpływa na mobilność. Jest przydatny nie tylko w przypadku dojazdu do szkoły, czy lekarza. Samochód umożliwia rodzinne wyjazdy choćby na wakacje, co w wielu przypadkach wcześniej nie było możliwe. Jest narzędziem, które otwiera nam świat i pokazuje nowe możliwości.
– Doświadczenie wyniesione z pracy dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2 w Ełku przydaje się Pani dzisiaj w Senacie?
– Tak, przydaje się podobnie, jak wieloletnie doświadczenie w pracy samorządowca. Jesteśmy przed dużą reformą w systemie edukacji i chciałabym brać czynny udział wspólnie z lokalnymi samorządami w jej przeprowadzeniu w jak najlepszy sposób, po to by ograniczyć do minimum skutki społeczne. Na tym w najbliższym czasie będzie mi bardzo zależało. W trakcie spotkań z panią Minister Edukacji wskazuję na problemy oraz zapytania jakie spływają do mnie ze strony samorządów oraz dyrektorów i nauczycieli.
– Jako dyrektor ełckiej „Dwójki” była Pani blisko rodzin będących w trudnej sytuacji materialnej, czy życiowej i ich problemów. Przydaje się to dzisiaj?
– Tak, bardzo się przydaje. Na przykład teraz, gdy wprowadzaliśmy wiele zmian do systemu oświaty. Chodziło o podręczniki dla uczniów, którzy w trakcie roku szkolnego dostają orzeczenie o kształceniu specjalnym, by również w takich przypadkach były one bezpłatnie im przekazywane. Był to problem wielokrotnie zgłaszany przeze mnie na wielu spotkaniach. Trzeba wspomagać rodzinę poprzez wsparcie finansowe, ale nie tylko. To jest doświadczenie, które stąd wyniosłam.
– Można już mówić o satysfakcji płynącej z pracy Senatora?
– Udało się już mi załatwić wiele spraw. Do samego biura wpłynęło ich około 150. Część z nich jest już załatwiona, część w trakcie realizacji. Osobistą satysfakcją jest to, że miałam już kilka wystąpienie w Senacie. Byłam również senatorem sprawozdawcą zmian w ustawie o Systemie Oświaty. Potrafiłam przekonać Senatorów opozycji i to jest duża satysfakcja. Sporo jej czerpię z pracy w Senackiej Komisji Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą. Mam za sobą cztery oficjalne delegacje i spotkania z Polonią oraz Polakami za granicą w Wielkiej Brytanii na Węgrzech, Białorusi oraz Ukrainie. Dzielę się z nimi swoim doświadczeniem w nauczaniu języka polskiego, a oni przedstawiają mi swoje problemy z tym związane. Po powrocie z takich wyjazdów i spotkań zastanawiamy się, jak je rozwiązać i w jaki sposób możemy w tym pomóc. Z wielką satysfakcja spoglądam na minione miesiące. W kwietniu na moje zaproszenie odwiedził Ełk Marszałek Senatu RP Stanisław Karczewski. Wspólnie spotkaliśmy się z mieszkańcami Ełku ale również zainaugurowaliśmy program Rodzina 500+. W czerwcu odbyła się Wizyta Prezydenta RP Andrzeja Dudy wraz z małżonką. Cieszyłam się niezmiernie że Pan Prezydent spotkał się właśnie z dziećmi w czasie ich święta.
– Z tych wszystkich wyjazdów i spotkań wraca Pani do Ełku, do domu. Chciałoby się dodać „odpocząć”. Jest czas na odpoczynek?
– To był bardzo wyczerpujący dla mnie czas głównie ze względu na to, ze bardzo często obradował Senat. A jeśli zdarzało się, że nie obradował, to były służbowe wyjazdy. Wyjazdowy jest w zasadzie każdy tydzień. Staram się złapać trochę oddechu wspólnie z rodziną w soboty i niedziele, ale to też nie jest łatwe, bo w weekendy chcę spotykać się z wyborcami podczas różnego rodzaju imprez w regionie. Teraz mamy czas wakacyjny bogaty w różnego rodzaju festiwale, koncerty na które jestem zapraszana. Są to wydarzenia, w których często uczestniczę. Wspieram te cenne inicjatywy i wyrażam słowa wdzięczności za trud oraz zaangażowanie włożone w organizacje.
– W tym natłoku zajęć i obowiązków senatorskich zdarza się tęsknota za ełcką „Dwójką”?
– Tak, pojawia się. Bardzo boleśnie odczułam zakończenie roku szkolnego. W Senacie akurat odbywało się bardzo ważne głosowanie i nie mogłam przyjechać do Ełku. Byłam w Warszawie ale widziałam twarze dzieci, ich rodziców, nauczycieli w otoczeniu kwiatów i uśmiechów na twarzy. Brak możliwości uczestniczenia w tym wydarzeniu odczułam bardzo boleśnie. Tego kontaktu z dziećmi brakuje mi najbardziej. Cieszę się, że do Senatu przyjeżdżają wycieczki. Będę zachęcała szkoły z terenu mojego okręgu do wycieczek edukacyjnych do Senatu, Sejmu czy Pałacu Prezydenckiego. Moim marzeniem jest by dzieci i młodzież ze wszystkich szkół z mojego regionu mogła w przyszłości skorzystać z wyjazdów edukacyjnych. Ponieważ to oni dają mi energię do walki o dobre zmiany w ich i mojej przyszłości.
em
